uniesienie

uniesienie
uniesienie I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. n III, blm, {{/stl_8}}{{stl_7}}od cz. unieść. {{/stl_7}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}uniesienie II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. n III, lm D. uniesienieeń {{/stl_8}}{{stl_7}}'stan wzmożonej aktywności uczuciowej, zachwytu, radości, zapału, wzburzenia, gniewu; poryw, ekstaza, pasja, szał': {{/stl_7}}{{stl_10}}Radosne, miłosne, religijne uniesienie. Młodzieńcze, twórcze uniesienie. Krzyczeć, miotać się w uniesieniu. Ochłonąć z uniesienia. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • uniesienie — n I 1. rzecz. od unieść. 2. lm D. uniesieniesień «stan podniecenia uczuciowego, zachwytu, gniewu, radości; poryw, zapał, pasja» Miłosne, patriotyczne, religijne uniesienie. Gwałtowne, chwilowe uniesienie. Poezja pełna młodzieńczych uniesień. Ktoś …   Słownik języka polskiego

  • dno — 1. Beczka, studnia, worek bez dna «o kimś lub o czymś, w co wkłada się dużo pracy, pieniędzy bez widocznego efektu»: Stęknął boleśnie: – Jesteście jak beczka bez dna! A czasy ciężkie. Złoto? Skąd ja mam wziąć dla ciebie złota? J. Dobraczyński,… …   Słownik frazeologiczny

  • egzaltacja — ż I, DCMs. egzaltacjacji, blm «przesada w wyrażaniu uczuć i myśli; nadmierny zapał, uniesienie» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • ferwor — m IV, D. u, Ms. ferwororze, blm «uniesienie, zapał, żarliwość» Poetycki ferwor. Ferwor gry. Wpaść w ferwor. Mówić z ferworem. Gestykulować w ferworze. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • mistyczny — mistycznyni «związany z mistyką albo z mistycyzmem, nacechowany mistycyzmem, wynikający z mistyki; tajemniczy» Literatura mistyczna. Obrzęd mistyczny. Poeci mistyczni. Mistyczne uniesienie. ‹łac. z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… …   Słownik języka polskiego

  • poryw — m IV, D. u, Ms. porywwie; lm M. y 1. «gwałtowny, nagły ruch, prąd (powietrza); rwąca siła, napór, pęd» Porywy wiatru, burzy, zamieci, huraganu. 2. «nagłe, gwałtowne uczucie, przejęcie się czymś; zapał, uniesienie, popęd» Młodzieńcze porywy.… …   Słownik języka polskiego

  • porywający — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. porywać (p. porwać) porywający w użyciu przym. «wzbudzający uniesienie, zachwyt, entuzjazm; zachwycający, wspaniały» Porywająca muzyka, lektura. Porywający artysta, mówca …   Słownik języka polskiego

  • szczyt — m IV, D. u, Ms. szczycie; lm M. y 1. «najwyżej wzniesiona część góry, najwyższy punkt jakiegoś obiektu; wierzchołek, czubek» Skalny, nagi, spiczasty szczyt. Szczyt góry a. szczyt górski. Szczyt wulkanu. Szczyt masztu, słupa. Szczyt schodów. Wejść …   Słownik języka polskiego

  • tak — I 1. «wyraz stanowiący potwierdzenie, uznanie czegoś za prawdziwe, słuszne, wyrażenie zgody na coś; często towarzyszy gestowi potwierdzenia» Czy lubisz słodycze? O, tak! Widzisz ten dom? Tak. Pójdziesz ze mną do kina? Tak, ale jutro. Czy możesz… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”